هفت روز

 سینترامن خود آتشی که مرا داده رنگ فنا می‌شناسم. من خود شیوه نگه چشم مست تو را می‌شناسم. دیگر ای برگشته مژگان                                      از نگاهم رو مگردان،  دین من، دنیای من از عشق جاویدان تو رونق گرفته،سوز من، سودای من از نور بی‌پایان تو رونق گرفته.(رحیم معینی کرمانشاهی) چهارشنبه ۲۴ شهریور ۱۴۰۰ |   هفت روز...ادامه مطلب

 ۱۴۰۱سال جدیدقرن جدیدکروناقرنطینهروز اول آزادیگردشسوگ عمه بدری عزیزمبهار یکشنبه ۷ فروردین ۱۴۰۱ |   هفت روز...ادامه مطلب

 ماه شب چهاردهبین چهار عمه ام، عمه بدری قطعا کول ترین و با مزه ترین عمه بود. همیشه خاطرات بامزه و حتی غیر بامزه را جوری تعریف می کرد که با نمک از آب در می آمد.خوش مسافرت بود و گرچه خیلی اهل نظافت و بشور و بساب بود، حداقل در سفر به دیگران، مخصوصا کوچک تر ها سخت نمی گرفت.بعد از فوت علیرضا، پسر کوچکش، عمه را ندیدم. ماجرای بیماری علیرضا و از دست رفتنش، کمر ما را که فقط از دور درگیر بودیم، خم کرده بود، چه رسد به مادر طفل معصوم که از نزدیک شاهد رنج و پرکشیدن پاره تنش بود. چند بار تلفنی صحبت کردیم. گفت هر گوشه که نگاه میکند یاد علیرضا می افتد. به من گفت که سرزنشش می کنند که دایم یاد علیرضا می افتد و گریه میکند. به من گفت محمدامین جان، تو بگو، راستش را بگو، حق ندارم به یاد پسرم بیفتم؟ من هم گریه کنان راستش را گفتم: چرا عمه جان، به خدا حق داری. و با گریه تلفن را قطع کردیم.اما با وجود این، تصویری که از عمه بدری در ذهن من حک شده، همان صورت گرد خندان با موهای فرفری است که من را «معلم من» یا «داداش» صدا میکند. وقتی لیسبون بودیم، عمه از من خواست که زبان انگلیسی یادش بدهم. من هم شش ساله بودم و در حد سلام و احوالپرسی به عمه انگلیسی یاد میدادم. از آنجا به بعد عمه من را «معلم» خطاب میکرد و با هم میخندیدیم و یاد خاطرات آن دوران میکردیم.عیدی های عمه بدری خیلی مجلسی بود. به تنهایی اندازه ده نفر عیدی میداد! امسال عید شد، ولی دیدار تازه نشد. خیالم اما راحت است. میدانم خیلی دوستم داشت و میدانست که خ هفت روز...ادامه مطلب

مرد را دردی اگر باشد خوش است
درد "بی دردی" علاجش آتش است
(مجذوب تبریزی)

بیا برای نوشتن بهانه ی من باش
طلوع روشن و گرم شبانه ی من باش
(الف یاس)

یکی گوش در، دیگری وازه بود
نصیحت به پیشش نه اندازه بود
(الف یاس)

بر آن چشم سیه صد آفرین باد
که در عاشق کشی سحر آفرین است
(حافظ)

هفت روز...

  یاد سوسن صحن بستان ذوق بخش و صحبت یا هفت روز...ادامه مطلب

  بیا ای نور چشم مستان در عین انتظارمچ هفت روز...ادامه مطلب

 وقتی در آتن بودم، با قدم زدن لابلای خرابه های باستانی شهر، به هزاران سال پیش سفر کردم، وقتی که آتنی‌‏‎‌ ها دموکراسی ای داشتند که نزدیک پانصد سال دوام آورد. چند مرکز علمی و کتابخانه در شهری که کل آن ر هفت روز...ادامه مطلب

خیلی دویدم، خیلی خواستم،

                                        هیچم ندادند.

              پذیرفتم که نخواهم.

                                        دادند آنچه خواسته بودم.

 

هفت روز...

هوا همیشه هوای توست.صدای نفس‌هایت، مژده آمدن بهار، مژده زندگی.تو قدم‌هایت هستی و قدم‌هایت خود تو. تو بودی و هستی و می‌روی و می‌آیی بی آنکه آب در دل نسیم تکان بخورد.تو نوری و نور می‌دهی، بی آنکه تمام ش هفت روز...ادامه مطلب

 

وصف احسان سخت است.

انقدر ساده است که سادگی اش پیچیده اش کرده.

بزرگواری و فروتنی اش گیج و ویجم کرده.

احسان مثل اکسیژن است. او را نمیبینم، اما اگر نباشد خفه میشوم.

 

 

هفت روز...